Dat de processie zeer waarschijnlijk in al de jaren op de tweede Pinksterdag is uitgegaan, vinden we terug in de rekeningen van de parochie uit de 18de eeuw en later.
Regelmatig werden er uitgaven gedaan voor het baldakijn, lantaarns, beelden en andere processiekosten.
Het prachtige gepolychromeerde houten beeld van Sint-Hubertus dat jaarlijks in de processie wordt rondgedragen, dateert uit de periode einde 17de begin 18de eeuw.
Ook de grote en kleine flambouwen die rondom en achter het baldakijn met het Heilig Sacrament door de notabelen en de leden van de confrerieen van het dorp worden gedragen, kennen al een lange geschiedenis.
Van in het begin werd de relikwie van Sint-Hubertus evenals het Heilig Sacrament in de processie meegedragen en begeleid door misdienaars en zangers.
Zowat alle katholieke verenigingen die het dorp in de loop der eeuwen rijk was, hebben deelgenomen aan de processie. In eerste instantie de confrerie van de ‘Guldebroeders’ die al genoemd is in een decanaal verslag van 1682.
Een van de oudste groepen die aan de processie deelnam, was de Sint-Sebastiaansgilde, waarvan de oorsprong teruggaat tot 1565. De leden van de gilde, in historische kledij en met vaandel, droegen het beeld van Sint-Sebastiaan. De deelname van de Gildeleden aan de processie was een verplichting en de koning van de gilde diende de braak (die te zien is in de staminee van de Semse) te dragen. Spijtig dat het bestaan van deze gilde ophield in 1972.
Tot op vandaag zijn vaste waarden in de processie: de Koninklijke Harmonie Sint-Hubertus – gesticht in 1814, de Scouts en de Gidsen, de Bond van het Heilig Hart (tot 1969), de Boerengilde (tot 1991), Milac (tot 1993), de Landelijke Rijvereniging Sint-Hubertus (van 1971 tot 1989), de toneelgroep Labyrint en vele vrijwilligers die nog steeds instaan voor de evocatie van een aantal taferelen uit het leven van de heilige, de eerste en plechtige communicanten en tenslotte het biddende volk als laatste groep. Ook de brandijzers worden meegedragen in de processie.
De omvang van de processie is in de loop van de tijd geevolueerd naar een zeer uitgebreide processie zoals in 1958, met maar liefst 46 topics waaronder vele vaandels en vlaggen, heiligenbeelden en evocaties van O.L.Vrouw en meerdere heiligen. Enkele jaren later, in 1965, had de processie een grote gedaanteverandering ondergaan: veel was weggevallen. De toenmalige pastoor Iven streefde naar vereenvoudiging en vond een buitenprocessie niet meer verantwoord en een verspilling van tijd en geld. Zijn devies was: ‘terug naar de kern van de zaak, geen show en folklore meer, maar een eenvoudige bidprocessie’. Sommige pastoors schaften de processies in hun parochie eenvoudig af.
Gelukkig was pastoor Jozef Boven, aangesteld in 1973, een andere mening toegedaan en is het in belangrijke mate aan hem te danken dat de processie vanaf 1975 een radicale ommekeer kende. In het Milac-tijdschrift ‘De Brug’ werd in 1975 geschreven: ‘Op Sinksenmaandag 19 mei zal andermaal de grote processie langs de straten van onze parochie trekken. Vrome gewoonten moeten we in ere houden. Het is een gemeenschappelijke getuigenis van geloof, een sportieve gebedstocht, een boeteomgang’.

De figuur van Sint Hubertus wordt in de processie belicht:

Als jager en zijn band met de natuur en met Elewijt:

Uitgebeeld door de Jachthoorngezellen Meerdaelwoud, jachttaferelen, jagers, de Sint-Sebastiaansgilde van Weerde, Hubertus als jager te paard, bloemen en de figuur van Rubens.

Als priester-bisschop met zijn geloof en vertrouwen in Maria en Christus:
uitgebeeld door de Mariaverering: de Rozenkransgroep (15 Mysteries), O.-L.-Vrouw van Lourdes, Beeld van Maria en kindje Jezus, de communicanten en de Sacramentsverering: Kruis, misdienaars en Suisse, erewacht van het Heilig Sacrament en het Heilig Sacrament onder baldakijn.
Als beschermer en genezer van hondsdolheid bij mens en dier:
uitgebeeld door de bedevaarders van Zemst-Laar, de brandijzers en koster met vrouw, de dieren (paarden en honden), volk op bedevaart.
Gedragen door de Elewijts gemeenschap
de Scouts en Gidsen van Elewijt, de Koninklijke Sint-Hubertusharmonie Elewijt, de toneelkring Labyrint, het Elewijts Bachkoor, Davidsfonds Elewijt, Elewijtse verenigingen en de vele toeschouwers langs de weg.

In de processie worden deze drie opeenvolgende delen onderscheiden: de hulde aan O.L.Vrouw, de hulde aan Sint-Hubertus en de hulde aan de Heer Jezus en het Heilig Sacrament, gevolgd door een grote groep biddende mensen.

Vanaf 1977 wordt de processie opgeluisterd door een groep jachthoornblazers en vaak door vendelzwaaiers. Sinds vele jaren wordt de processie geopend door de Koninklijke Volkskunstgroep Reuzegom uit Leuven.

Klik hier voor de programmafolder van de Sint-Hubertusprocessie 2024

Bronnen: Sint-Hubertusprocessie Elewijt – artikel in de nieuwsbrief van de Semse mei 2023 en tekst processieteam 2023